„Socijalni lizing“ bi mogao obezbijediti pristupačne električne automobile za 3 miliona domaćinstava u Evropi
Socijalni lizing mogao bi omogućiti da 3 miliona domaćinstava, sa niskim ili skromnim primanjima, u pet najvećih evropskih zemalja (Njemačka, Španija, Francuska, Italija i Poljska) pređu na električne automobile do 2032. godine.
Ovo se navodi u analizi organizacije Transport&Environment (T&E) i dodaje da bi se tako pristupačnim učinila električna vozila ispod 25.000 evra po sniženim cijenama (od 130 evra do 215 evra mjesečno), a šema već postoji u Francuskoj i mogla bi biti implementirana i druge zemlje EU.
Ovo računica se odnosi na modele čija cijena se kreće između 20.000 i 25.000 evra, sa subvencijom od 5.000 evra, po sniženoj stopi PDV-a od 6% i bez depozita za prvu najamninu. Ove procjene se odnose na period 2026–2028. godine.
T&E navodi da bi države članice EU mogle uključiti socijalni lizing u svoje Nacionalne klimatske planove, finansirajući ga prihodima od proširenja tržišta karbona EU na drumski saobraćaj i zgrade (tzv. ETS2).
Prema analizi T&E-a, do 2032. godine u pet proučavanih zemalja biće dostupno do 16 milijardi evra za podršku socijalnom lizingu.
Da bi se okončala zavisnost o automobilima na fosilna goriva i prijetnja rastućih troškova, mnogim domaćinstvima je potrebna pomoć pri prelasku na električne automobile. Električna vozila ostaju nedostupna čak i za domaćinstvima sa srednjim prihodima, dok subvencije za kupovinu veoma često koriste onima kojima nisu potrebne. Socijalni lizing može učiniti čiste, jeftine električne automobile stvarnošću za milione ljudi koji su inače osuđeni na skupa vozila koja zagađuju, izjavila je zagađujućim vozilima“, izjavila je Marie Chéron, specijalista za električnu mobilnost u T&E.
T&E je ispitao potencijalne potrebe na osnovu analize ranjivosti transporta .
U pet najvećih zemalja EU, koje čine 65% stanovništva unije, oko 20 miliona ljudi sa niskim i srednjim prihodima, koje žive u ruralnim područjima ,zarobljeno je u zavisnosti od automobila sa unutrašnjim sagorijevanjem.
Ova zavisnost čini ove ljude ranjivim na rastuće troškove goriva: potrebno im je vozilo za kretanje, ali cijena goriva opterećuje njihove budžete. Štaviše, svako buduće povećanje cijena, povezano, na primjer, sa određivanjem cijena karbona moglo bi dodatno pogoršati situaciju.
Pod pretpostavkom šestogodišnjeg perioda zakupa, T&E procjenjuje da bi socijalni zakup mogao koristiti između 1,5 i 3 miliona domaćinstava u pet proučavanih zemalja, ovisno o nivou dodijeljenih subvencija.
To bi moglo obuhvatiti do 27% domaćinstava s niskim i srednjim prihodima u ruralnim područjima, koja zavise od automobilima sa motorima s unutarašnjim sagorijevanjem.
